นักวิทยาศาสตร์มีความหวังว่ากุญแจสำคัญในการฟื้นคืนชีพหมาป่าสีแดง ซึ่งใกล้จะสูญพันธุ์อาจอยู่ในยีนของหมาป่าที่มีบรรพบุรุษเป็นหมาป่าสีแดง

หมาป่าสีแดงเคยอาศัยอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกาแต่ได้รับการประกาศให้สูญพันธุ์ไปในป่าในปี 1980 ในปัจจุบัน ต้องขอบคุณงานของนักอนุรักษ์ ทำให้มีหมาป่าสีแดงประมาณ 20 ตัวอยู่ในป่าในนอร์ทแคโรไลนา ซึ่งได้รับการปล่อยตัวจากประชากรที่ถูกกักขังอีกครั้ง และ 240 ในสวนสัตว์และเขตรักษาพันธุ์อเมริกัน

• บทความแนะนำ : สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลที่เล็กที่สุดในโลกเหลือเพียง 10 ตัว
• บทความอื่น ๆ : secondcomingmission.com

Bridgett vonHoldt นักชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน เคยได้ยินเรื่องราวจากผู้สังเกตการณ์ในเท็กซัสและหลุยเซียน่าที่สังเกตเห็นว่าหมาป่าในพื้นที่ของพวกเขา “แตกต่าง” – มีขนาดใหญ่และมองเห็นได้คล้ายกับหมาป่าสีแดงมากกว่าโคโยตี้ทั่วไป การวิจัยทางพันธุกรรมที่ตีพิมพ์ใน Science Advancesโดย vonHoldt และทีมงานของเธอเมื่อวันที่ 29 มิถุนายนพบว่าโคโยตี้เหล่านี้จำนวนมากมีบรรพบุรุษของหมาป่าสีแดงอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งเป็นผลมาจากการผสมข้ามพันธุ์ระหว่างหมาป่าสีแดงกับหมาป่า

“แม้ว่าหมาป่าแดงจะสูญพันธุ์ หรืออย่างที่เราทราบ ยีนเหล่านั้นน่าจะรอดชีวิตในหมาป่าเหล่านี้ที่มีมรดกตกทอดอยู่กับพวกมัน” วอนโฮลด์กล่าวกับซีเอ็นเอ็น “ยีนผี” เหล่านี้อาจมีบทบาทสำคัญในการรักษาประชากรหมาป่าสีแดง

สวนสัตว์โรดไอแลนด์ยินดีต้อนรับหมาป่าที่ใกล้สูญพันธุ์มากที่สุดในโลกสวนสัตว์โรดไอแลนด์ยินดีต้อนรับหมาป่าที่ใกล้สูญพันธุ์มากที่สุดในโลกการวิจัยมุ่งเน้นไปที่ประชากรโคโยตี้ทางตะวันตกเฉียงใต้ของรัฐลุยเซียนา ใกล้กับที่ซึ่งหมาป่าแดงตัวสุดท้ายที่รอดตายถูกระบุและย้ายเข้าไปอยู่ในกรงขังในปี 1970ทีมงานได้เก็บตัวอย่างจากหมาป่าประมาณ 30 ตัวในรัฐหลุยเซียน่า และวิเคราะห์พันธุกรรมของพวกมันว่ามีความคล้ายคลึงกับหมาป่าแดง “ช่วงของบรรพบุรุษหมาป่าสีแดงอยู่ที่ใดก็ได้ตั้งแต่ 30 ถึง 70%”

onHoldt กล่าวการค้นพบนี้ทำให้เกิดคำถามที่สำคัญสำหรับนโยบายการอนุรักษ์ หมาป่าซึ่งห่างไกลจากการใกล้สูญพันธุ์มีอยู่มากมายในหลายพื้นที่ของทวีปอเมริกาเหนือและถูกกฎหมายในการล่าในสหรัฐอเมริกา แต่หมาป่าแดงได้รับการคุ้มครองโดย US Fish and Wildlife Service การผสมข้ามพันธุ์มาหลายทศวรรษทำให้ยากต่อการแยกแยะอย่างชัดเจนระหว่างทั้งสองสายพันธุ์ เนื่องจากการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมของฟอนโฮลด์เกี่ยวกับหมาป่าโคโยตี้ทางตะวันตกเฉียงใต้ของลุยเซียนาแสดงให้เห็น
“คนส่วนใหญ่มักจะถามว่า: หากมีสิ่งใดที่มีพันธุกรรมหมาป่าแดง 70% นั่นคือหมาป่าสีแดงหรือไม่” vonHoldt กล่าว “ฉันไม่มีคำตอบสำหรับพวกเขา มันเป็นชื่อของรัฐบาลกลาง”

Dr. Joey Hinton และ Dr. Kristin Brzeski เตรียมปลอกคอและแปรรูปหมาป่าชายฝั่งหลุยเซียน่าสำหรับการศึกษาของพวกเขาที่สำรวจบรรพบุรุษหมาป่าสีแดงที่พบในกลุ่ม canids พิเศษนีDr. Joey Hinton และ Dr. Kristin Brzeski เตรียมปลอกคอและแปรรูปหมาป่าชายฝั่งหลุยเซียน่าสำหรับการศึกษาของพวกเขาที่สำรวจบรรพบุรุษหมาป่าสีแดงที่พบในกลุ่ม canids พิเศษนี้แต่ “ถ้าสัตว์มียีน 70% ของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์อย่างแท้จริง แสดงว่าเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์” เธอกล่าวต่อ “เราน่าจะได้ประโยชน์จากการปกป้องสัตว์ตัวนั้น”

“เราต้องทำงานเกี่ยวกับคำจำกัดความของเรา ที่เราวาดเส้นเหล่านั้น มันไม่ง่าย” เธอกล่าว”หมาป่าไม่ใช่สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ แต่ตอนนี้หากเราสงสัยว่าพวกมันมีพันธุกรรมที่ใกล้สูญพันธุ์เป็นจำนวนมากเป็นมรดก อาจเป็นประโยชน์ในการรักษาหมาป่าแดง” vonHoldt กล่าวเสริม

เนื่องจากจำนวนหมาป่าแดงมีจำนวนน้อยมาก พวกเขาจึงต้องเผชิญกับปัญหาคอขวดทางพันธุกรรม ฟอนโฮลด์ท์บอกกับซีเอ็นเอ็น “โครงการหมาป่าแดงที่ถูกจับต้องต่อสู้กับประชากรที่เกี่ยวข้องอย่างสูง” เธอกล่าว “เราต้องการหลีกเลี่ยงการผสมพันธุ์ แต่มีสัตว์จำนวนจำกัด”

ฟอนโฮลด์ท์กล่าวว่าการแนะนำ “สารพันธุกรรมอันมีค่า” จากหมาป่าหลุยเซียน่าสามารถเพิ่ม “สุขภาพทางพันธุกรรม” ของประชากรหมาป่าแดงได้ ซึ่งสามารถทำได้โดยการปล่อยหมาป่าสีแดงออกจากโครงการเพาะพันธุ์เชลยไปยังรัฐลุยเซียนาทางตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งพวกมันน่าจะหาหมาป่าที่มีบรรพบุรุษเป็นหมาป่าสีแดงที่มีนัยสำคัญเพื่อผสมพันธุ์

VonHoldt ตั้งข้อสังเกตว่ากลยุทธ์การอนุรักษ์เชิงทดลองเหล่านี้ต้องการให้ทางการรู้จัก “พื้นที่สีเทา” ที่สร้างขึ้นโดยการผสมข้ามพันธุ์ระหว่างหมาป่ากับหมาป่าสีแดงรัฐบาลยกเลิกการคุ้มครองหมาป่าแดง แต่ผู้พิพากษาอาจช่วยชีวิตพวกมันจากการสูญพันธุ์
รัฐบาลยกเลิกการคุ้มครองหมาป่าแดง แต่ผู้พิพากษาอาจช่วยชีวิตพวกมันจากการสูญพันธุ์

VonHoldt และทีมของเธอหวังว่าจะแนะนำการสำรวจโคโยตี้ที่ครอบคลุมมากขึ้นในรัฐลุยเซียนาตะวันตกเฉียงใต้ แทนที่จะดักจับหมาป่าแดง พวกเขาสามารถใช้ตัวอย่างแบบลวกๆ เพื่อประเมินว่าพื้นที่ใดในหลุยเซียน่ามีหมาป่าที่มีบรรพบุรุษเป็นหมาป่าแดงมากที่สุด ข้อมูลนี้สามารถใช้เพื่อรักษาความปลอดภัยสำหรับการป้องกันโคโยตี้ในพื้นที่ที่กำหนด

และพวกเขาวางแผนที่จะตรวจสอบกลุ่มหมาป่าที่พวกเขาถูกขังและถูกจับในหลุยเซียน่า เพื่อพยายามทำความเข้าใจว่าพฤติกรรมของพวกเขาใกล้เคียงกับพฤติกรรมของหมาป่าหรือหมาป่าแดงหรือไม่

“แม้ว่าสัตว์เหล่านี้โดยพันธุกรรม ในความคิดของฉัน ดูเหมือนจะมีความสำคัญมาก แต่เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกมันอีกมาก” vonHoldt กล่าว “ปีนี้เป็นปีที่สองที่ทำการศึกษา เราจึงวางแผนที่จะเริ่มมองทุกแง่มุมของชีวิตพวกเขา ซึ่งเริ่มจากการใช้ภูมิทัศน์เชิงพื้นที่ สิ่งที่พวกเขาทำ สิ่งที่พวกเขากิน ดินแดนของพวกเขาใหญ่แค่ไหน พวกเขาเป็นอย่างไร ใช้ภูมิทัศน์”